وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران از اختصاص بودجه‌ای در این وزارت‌خانه برای تسویه حساب با کارمندانی که 'به اسلام اعتقاد ندارند' خبر داده است.

محمد حسینی در دیدار با کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به ایجاد فضای غیر اسلامی در این وزارت‌خانه و زیرمجموعه های آن هشدار داده و گفته است: "کسی که به اسلام اعتقاد نداشته باشد، باید با او تسویه حساب کرد و امسال هم پولی را گذاشته ایم برای همین کار."

آقای حسینی 'ایمان و اعتقاد قلبی' را مهمترین عامل در کار فرهنگی خوانده و گفته است: "کسانی که نماز نمی‌خوانند و اعتقاد ندارند، نمی‌توانند فرهنگ اسلامی را ترویج دهند و باید با این وزارت‌خانه خداحافظی کنند و در جایی غیر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کار کنند."

موضع گیری صریح وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حالی انجام می‌شود که پیش ازاین هم مقام های بلندپایه ایران بارها از لزوم اسلامی شدن فضای علمی و فرهنگی در این کشور سخن گفته‌اند.

آقای حسینی همراهی با 'حرکت اسلامی' در وزارت ارشاد را لازم دانسته و گفته است: "من این را خیلی صریح و شفاف می‌گویم که کارها در فضایی شفاف انجام شود."

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران وعده داده که حق و حقوق افرادی که به دلایل اعتقادی با آنها تسویه حساب می‌شود، به صورت "تمام و کمال" پرداخت شود.

گسترش فضای اسلامی درعرصه علم، فرهنگ و هنر

آیت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی بارها بر جهت‌گیری اسلامی در فعالیت‌های فرهنگی، هنری و علمی تاکید کرده است.

آقای خامنه ای هنر اسلامی را برآمده از 'دل و باور ایمانی به معنای حقیقی' و خلق اثر هنری اسلامی را نتیجه 'تصحیح روح، دل و نگاه هنرمند' می داند.

اسلامی شدن دانشگاه ها نیز از موضوعاتی است که از زمان روی کار آمدن محمود احمدی نژاد در ۱۳۸۴، مسئولان ایران توجه ویژه‌ای به آن کرده‌اند.

تاکید رهبر جمهوری اسلامی بر اسلامی شدن دروس دانشگاهی به خصوص علوم انسانی در سال گذشته باعث به راه افتادن جریانی شد که از جمله نتایج آن بازنگری چهارصد هزار سرفصل درسی دانشگاه‌ها و تاکید مکرر و صریح وزیر علوم بر اسلامی‌تر کردن فضای دانشگاه‌ها بود.

در اظهار نظری مشابه با موضع گیری تازه وزیر ارشاد، سال گذشته کامران دانشجو، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری ایران در مورد لزوم انجام تغییرات در دانشگاه ها گفته بود: "اگر دانشگاهی وجود داشته باشد که در آن متدینین، فرهنگ انتظار و بسیج مورد تمسخر قرار گیرد و به بهانه آنکه به کلاس های درسی آسیبی نرسد، صدای اذان در آن بلند نشود، در یک کلام بهتر است چنین دانشگاهی وجود نداشته باشد، چون در غیر این صورت مردم، دانشجویان و اساتید این دانشگاه را با خاک یکسان می کنند."